ملاقات و گفت گو با محقق شولگره

نزدیکیهای درب ورودی سالن سخنرانی گشتم و ایشان را پیدا کردم که همراه ایشان یک پسرک تقریبا بیست دو سه ساله همرایش بود که کراوات (نیکتایی) که از قضا تنها چیزی که آنجا دیده نمی شد کراواتی بود! حتی کسانی از کشورهای اروپایی هم که آمده بودند کراوات نداشتند! شاید یکی دوتایی نمیدانم بود یا نه من که کلاه قندهاری (لب چاک آینه ای) و حتی یک نفر فقط یک نفر کلاه قرقولی که بود هم دیدم- که پیره مرد سنتی لاغر اندام هم قدی خودم بود-  ولی «کراواتی» ندیدم.

آری! خودم را برایش معرفی کردم ... بلافاصله بعد از معرفی اجمالیم، اولین چیزی که پرسید، این بود که « از کجایی»! بعد ولایت السوالیم را معرف کردم و اضافه کردم که فعلاً خانه ما در کابل می باشد. در همین گفتگو بودیم که سید ملبس افغانیی که در میز پذیرایی شیرینیم را بهیش داده بود، با دوستش پشتو صحبت می کرد، آمد خودش را معرفی و از ایشان هم بلافاصله پرسید « از  کجایید »! و ایشان نمیدانم خودش را از کجا معرفی کرد، ولی این جمله اش را شنیدم که گفت : بنده در عالم فقیری ... ولی آقای محقق زیاد تمایول نداشت که با او هم زیاد صحبت کند، ولی او سرش برد جلو و در باره پول و بانگ صحبت کرد که آقای محقق تمایول خوبی نشان داد و ایشان را راهنمایی کرد که چنین و چنان کند ... صحبت شان بیخ پیدا کرد، من از پسرک همراه ایشان پرسیدم که آدرس سایت و مجله ... ارتباطی با ایشان را بمن بدهند، ایشان اظهار بی اطلاعی کرد و مرا به شخص دیگری بنام « انصاری » ارجاع داد، از خود ایشان خواستار شماره تماس شدم 936 ... شماره داد، من دیدم که این شماره از هشت رقمی تهران بیشتر شد! تا خواستم بی پرسم که خودش گفت : ایران سیل است! تماس داشته باش از حاج آقا نوبت ملاقات بی گیر- برایم کم تعجب بر انگیز بود، چون آن کراوات با ایرانسیل نمی خودر، باخود گفتم : شاید بخاطر تماسهای چند روزه در ایران باشد- . من داشتم دنبال انصاری معرفی شده می گشتم، تا آدرس سایت ... بی گیرم، ... که همان پسره همراه آقای محقق، خطاب به من گفت : آن است، اون ... من نگاه کردم و درست اشاره اش را متوجه نشدم، پرسیدم کدام؟ مستقیماً معرفی کرد ...

خودم را به انصار معرف کردم و آدرس سایت ... سراغ گرفتم که ایشا از من خواستار شماره تلفن شد و خودش یک آدرس امیل طولانی با اسم و رسم و سال ... که اصلا مناسب، آدم فرهنگی که کسانی با او در تماس باشد نبود؛ نوشتم و آدرس وبلاگ خودم و امیل خصوصیم را دادم و بعدش شماره ازش خواستم که شماره 919 برایم داد ...

برگشتم که با آقای محقق صحبت کنم، که یک خبرنگاری ایشان را گیر آورده بود، ازش خواست که در جایی کمی خلوت برود و صحبت کنند. اول که دنبال نکردم و بعد برگشتم که بدانم خبرنگاره چه می پرسد و آقای محقق چه پاسخ می دهد؟ یکی از سوالهایش در باره امریکا و تسلط امریکا و از این جور چیز ها بود که میخواست یک محکومیتی علیه امریکا از آقای محقق بدست بیاورد. ولی آقای محقق هم در جواب ایشان همان سخن کلیشه ای «نفی سبیل » را گفت و تقریبا معنای آیه « وَ لَنْ یَجْعَلَ اللَّهُ لِلْکافِرینَ عَلَى الْمُؤْمِنینَ سَبیلاً ((4) النساء :  141) » بیان نمود گرچند آیه را حفظ نداشت مثل من که آمدم پای کامپیوتر گیر آوردم.

از جمله سوالات هم در باره فلستین بود، که ایشان باز هم خیل کوتاه و مختصر نه مفید مقصود خبر نگار، اظهاراتی کرد، خبرنگار که چیزی بدرد بخور ظاهرا گیرش نیامده بود، در اخیر خواستار عکس شد و دورنش را داد دست من، من هم عکس از محقق و پسره همراه ایشان و خبرنگاره گرفتم.